Ρύθμιση: Ο νόμος για τις Α.Ε. που ψηφίστηκε τον περασμένο μήνα επιλύει εκκρεμότητα 11,5 ετών Επιλύθηκε τελικά από την κυβέρνηση η νομική εκκρεμότητα που υπήρχε για 11,5 χρόνια σχετικά με το τέλος χαρτοσήμου στα ομολογιακά δάνεια θυγατρικών ανωνύμων εταιρειών τα οποία καλύπτονται εξ ολοκλήρου από τις μητρικές τους. Η εκκρεμότητα αφορούσε την ερμηνεία των διατάξεων του ν. 3156/2003 για τα ομολογιακά δάνεια τα οποία απαλλάσσονται από το τέλος χαρτοσήμου.
Από τον τρόπο με τον οποίο θα επιλυόταν η συγκεκριμένη εκκρεμότητα εξαρτάτο το εάν οι ελληνικές θυγατρικές πολυεθνικών ομίλων θα υποχρεώνονταν να πληρώσουν ή όχι ποσά τέλους χαρτοσήμου συνολικού ύψους πολλών εκατομμυρίων ευρώ στο Ελληνικό Δημόσιο. Τελικά, το θέμα ρυθμίστηκε από τα συναρμόδια υπουργεία, με νέα νομοθετική ρύθμιση, προς όφελος των συγκεκριμένων εταιρειών.
Όπως αποκάλυψε η «Ν» το περασμένο Σάββατο, με γνωμοδότηση του Β’ Τμήματος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους που είχε εκδοθεί από τον Νοέμβριο του 2006, είχε γίνει δεκτό ότι το Δημόσιο έχει δικαίωμα να επιβάλλει τέλος χαρτοσήμου σε κάθε ομολογιακό δάνειο που εκδίδει εδρεύουσα στην Ελλάδα θυγατρική ανώνυμη εταιρεία και διαθέτει εξ ολοκλήρου στη μητρική της εταιρεία. Συγκεκριμένα, με την υπ’ αριθμόν 514/2006 γνωμοδότηση που εξέδωσε στις 16-11-2006, το Β’ Τμήμα του ΝΣΚ απεφάνθη ότι σε κάθε τέτοια περίπτωση δανείου, οι ομολογίες οι οποίες εκδίδονται από την εδρεύουσα στην Ελλάδα ανώνυμη εταιρεία διατίθενται σε έναν μόνο δανειστή (στη μητρική εταιρεία), γεγονός το οποίο δεν συνάδει με τον νομοθετικό ορισμό του «ομολογιακού δανείου», όπως αυτός διατυπώνεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 1 του ν. 3156/2003. Ο νομοθετικός αυτός ορισμός προβλέπει, σύμφωνα με τα όσα αναφέρονταν στη γνωμοδότηση εκείνη, ότι για να θεωρηθεί ένα δάνειο «ομολογιακό» οι ομολογίες πρέπει να διατίθενται σε πλήθος δανειστών και όχι μόνο σε έναν δανειστή. Ως εκ τούτου, σύμφωνα πάντα με τη γνωμοδότηση εκείνη, κάθε δάνειο χαρακτηριζόμενο από τη δανειζόμενη εταιρεία ως «ομολογιακό», του οποίου όμως όλες οι «ομολογίες» περιέρχονται σε έναν μόνο «ομολογιούχο»-δανειστή, δεν μπορεί να ενταχθεί στις φορολογικές απαλλαγές που προβλέπει το άρθρο 14 του ν. 3156/2003, οπότε το Δημόσιο έχει το δικαίωμα να επιβάλει επί του δανείου αυτού και να εισπράξει τέλος χαρτοσήμου.
Ωστόσο, η γνωμοδότηση αυτή παρέμενε μέχρι και φέτος εκκρεμής, δηλαδή δεν είχε γίνει αποδεκτή αλλά ούτε και μη αποδεκτή από το υπουργείο Οικονομικών.
Τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους, η Φορολογική Διοίκηση -λειτουργούσα πλέον υπό τη μορφή της ΑΑΔΕ- απηύθυνε ξανά στο Β’ Τμήμα του ΝΣΚ το ερώτημα αν στην έννοια των απαλλασσόμενων από τη φορολογία ομολογιακών δανείων του ν. 3156/2006 εμπίπτει, μεταξύ άλλων, η περίπτωση κατά την οποία ανώνυμη εταιρεία εκδίδει ομολογιακό δάνειο και το σύνολο των ομολογιών περιέρχεται σε έναν ομολογιούχο δανειστή. Αυτή τη φορά, το Β’ Τμήμα του ΝΣΚ απεφάνθη, με την υπ’ αριθμόν 43/2018 γνωμοδότηση, ότι στην έννοια του φοροαπαλλασσόμενου με βάση τις διατάξεις του άρθρου 14 του ν. 3156/2003 εμπίπτει κάθε ομολογιακό δάνειο ανεξαρτήτως του εάν οι ομολογιούχοι είναι πολλοί ή ένας, αρκεί να είναι πολλές οι εκδιδόμενες ομολογίες. Συνεπώς, βάσει της νέας αυτής γνωμοδότησης, κάθε ομολογιακό δάνειο που έχει τη μορφή ομολογιών οι οποίες διατίθενται από εδρεύουσα στην Ελλάδα θυγατρική πολυεθνικής εταιρείας προς τη μητρική της στο εξωτερικό απαλλάσσεται από το τέλος χαρτοσήμου (καθώς κι από κάθε άλλο φόρο ή τέλος υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου), σύμφωνα με τα όσα προβλέπει το άρθρο 14 του ν. 3156/2003.
Ωστόσο και αυτή η γνωμοδότηση παρέμενε εκκρεμής, αλλά τελικά το θέμα ρυθμίστηκε νομοθετικά από την κυβέρνηση, με τον νόμο 4548/2018 για τις Ανώνυμες Εταιρείες, που ψηφίστηκε από τη Βουλή τον περασμένο μήνα. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 59 του νόμου αυτού προβλέπεται ότι: «Η ανάληψη του ομολογιακού δανείου από ένα πρόσωπο ή η συγκέντρωση όλων των ομολογιών σε έναν ομολογιούχο, καθώς και η ενσωμάτωση του δανείου σε μία ομολογία δεν αίρουν το χαρακτήρα του δανείου ως ομολογιακού».
Ένας κάτοχος ομολογιών
Δηλαδή με τη διάταξη αυτή έγινε δεκτό ότι ακόμη κι αν ο κάτοχος των ομολογιών είναι ένας, το δάνειο δεν χάνει τον χαρακτήρα του ομολογιακού, οπότε και στην περίπτωση αυτή δεν υφίσταται υποχρέωση καταβολής τέλους χαρτοσήμου για την εκδότρια ανώνυμη εταιρεία. Με τη νομοθετική αυτή τακτοποίηση του ζητήματος, το Δημόσιο χάνει οριστικά το δικαίωμα να βεβαιώσει προς είσπραξη ποσά τέλους χαρτοσήμου και προστίμων εκπρόθεσμης καταβολής συνολικού ύψους πολλών εκατομμυρίων ευρώ σε μεγάλο αριθμό ελληνικών ανωνύμων εταιρειών που είναι θυγατρικές πολυεθνικών και έχουν εκδώσει τέτοια ομολογιακά δάνεια προς τις μητρικές τους στο εξωτερικό, έχουν δηλαδή δανειστεί με τον τρόπο αυτό κεφάλαια μεγάλου ύψους από τις μητρικές τους.
Για την ιστορία
* Η εκκρεμότητα αφορούσε την ερμηνεία των διατάξεων του ν. 3156/2003 για τα ομολογιακά δάνεια τα οποία απαλλάσσονται από το τέλος χαρτοσήμου.
* Με γνωμοδότησή του από τον Νοέμβριο του 2006, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους έκανε δεκτό ότι το Δημόσιο έχει δικαίωμα να επιβάλλει τέλος χαρτοσήμου σε κάθε ομολογιακό δάνειο που εκδίδει εδρεύουσα στην Ελλάδα θυγατρική ανώνυμη εταιρεία και διαθέτει εξ ολοκλήρου στη μητρική της εταιρεία.
* Η γνωμοδότηση αυτή δεν είχε γίνει αποδεκτή αλλά ούτε και μη αποδεκτή από το υπουργείο Οικονομικών.
* Τον περασμένο Μάρτιο, η ΑΑΔΕ απηύθυνε ξανά στο ΝΣΚ σχετικό ερώτημα.
* Το ΝΣΚ απεφάνθη ότι στην έννοια του φοροαπαλλασσόμενου εμπίπτει κάθε ομολογιακό δάνειο ανεξαρτήτως του εάν οι ομολογιούχοι είναι πολλοί ή ένας, αρκεί να είναι πολλές οι εκδιδόμενες ομολογίες.
* Και αυτή η γνωμοδότηση παρέμενε εκκρεμής.
* Με τον νόμο 4548/2018 για τις Α.Ε. έγινε δεκτό ότι ακόμη κι αν ο κάτοχος των ομολογιών είναι ένας, το δάνειο δεν χάνει τον χαρακτήρα του ομολογιακού, οπότε ούτε στην περίπτωση αυτή υφίσταται υποχρέωση καταβολής τέλους χαρτοσήμου για την εκδότρια ανώνυμη εταιρεία.
πηγή. Γιώργος Παλαιτσάκης - gpal@naftemporiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου