Αποτελεί συνέχεια της αναρτησής μας της 5.5.2014Αποφάσεις Σ.τ.Ε. 3639/2013 και 124/2014)
1. Με την απόφαση 3639/2013, η οποία αφορά δανειακή σύμβαση, που καταρτίστηκε στην αλλοδαπή, το Σ.τ.Ε. δέχτηκε ότι υποχρέωση εκτελεστέα στην Ελλάδα συντρέχει και όταν αποστέλλονται τα οφειλόμενα χρήματα στην Ελλάδα με τραπεζικό έμβασμα. Και βεβαίως δεν θα μπορούσε να αμφισβητηθεί η εκτελεστότητα στην Ελλάδα σε λογαριασμό του δανειζόμενου από το πρόσωπο που τα κατέβαλε (δανειστή), περίπτωση την οποία, κατά τη γνώμη μας, ήθελε να αντιμετωπίσει στο Σ.τ.Ε. Φαίνεται όμως, όπως είναι διατυπωμένη η απόφαση, ότι το Σ.τ.Ε. δέχεται με την απόφαση αυτή, ότι εκτελεστότητα στην Ελλάδα υπάρχει και στην περίπτωση κατά την οποία τα χρήματα τα αποστέλλει με έμβασμα ο δανειζόμενος στο λογαριασμό του οποίου στην αλλοδαπή είχαν κατατεθεί από τον δανείζοντα.
Το Σ.τ.Ε., όμως, την υποχρέωση αυτή τη συναρτά με το γεγονός ότι προβλεπόταν, με την επίδικη σύμβαση, το σχετικό δάνειο ως καταβλητέο σε τραπεζικό λογαριασμό που θα ανοιχθεί για το σκοπό αυτό σε τράπεζα του εξωτερικού στο όνομα του οφειλέτη με την εντολή του να εμβάσει η εν λόγω τράπεζα το ποσό σε τραπεζικό λογαριασμό στην Ελλάδα.
Εφόσον επομένως, σε κάποια συγκεκριμένη περίπτωση, ο σχετικός αυτός όρος δεν αποτελεί στοιχείο της σύμβασης που καταρτίστηκε στην αλλοδαπή, δεν μπορεί, κατά τη γνώμη μας, να έχουν εφαρμογή, για τη συγκεκριμένη αυτή περίπτωση, τα γενόμενα δεκτά με την ανωτέρω απόφαση του Σ.τ.Ε.
Με την απόφαση 124/2014, που επίσης αφορά δανειακή σύμβαση που καταρτίστηκε στην αλλοδαπή, το Σ.τ.Ε. δέχτηκε ότι, εφόσον η δανείστρια είχε υποχρέωση να καταθέσει το προϊόν του δανείου σε λογαριασμό της δανειζόμενης, ο οποίος ανοίχτηκε, για το σκοπό αυτό, στην Τράπεζα της αλλοδαπής, η δε τράπεζα της αλλοδαπής, σύμφωνα πάντα με τους όρους του δανείου, είχε υποχρέωση να εμβάσει αυθημερόν το ποσό του δανείου σε λογαριασμό τον οποίο διατηρούσε η δανειζόμενη στην ίδια τράπεζα στην Ελλάδα, ενέργειες οι οποίες και έγιναν... το προϊόν δεν μπορούσε να τεθεί στη διάθεση της ενδιαφερόμενης εταιρείας στην αλλοδαπή, αλλά μόνο στην Ελλάδα, και επομένως η σύμβαση εκτελέστηκε στην Ελλάδα.
Και αναφορικά με την απόφαση αυτή, εφόσον σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, ο σχετικός όρος (η υποχρέωση δηλαδή αυθημερόν εμβάσματος σε λογαριασμό της δανειζόμενης στην Ελλάδα) δεν αποτελεί στοιχείο (όρο) της σύμβασης που καταρτίστηκε στην αλλοδαπή, δεν μπορεί, κατά τη γνώμη μας, να έχουν εφαρμογή, για τη συγκεκριμένη αυτή περίπτωση, τα γενόμενα δεκτά με την ανωτέρω απόφαση του Σ.τ.Ε.
2. Ενόψει των ανωτέρω, μέχρι να δοθούν συγκεκριμένες οδηγίες από το Υπουργείο Οικονομικών, για την έκταση εφαρμογής των υπόψη αποφάσεων του Σ.τ.Ε., έχουμε τη γνώμη ότι για τις περιπτώσεις που δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις στις οποίες βασίστηκαν οι αποφάσεις του Σ.τ.Ε., οι περιπτώσεις αυτές πρέπει, κατά τη γνώμη μας, να αντιμετωπίζονται με βάση τα γινόμενα δεκτά με την εγκύκλιο του Υπουργείου Οικονομικών Πολ. 1027/1990, η οποία είχε εκδοθεί ύστερα από τη γνωμοδότηση της Συνέλευσης των Προϊσταμένων των Νομικών Διευθύνσεων 679/1989.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Λ. ΒΟΥΘΟΥΝΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου