ΣΛΟΤ: Α.Π.1223/2019-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΚΑΤΑΠΤΩΣΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΕΓΓΥΗΣΕΩΝ

 Με την  Αριθμ. Πρωτ. 1223 ΕΞ  25.6.2019 του ΣΛΟΤ με θέμα " Παρουσίαση κατάπτωσης χρηματοοικονομικών εγγυήσεων " η απάντηση σε σχετικό ερώτημα είναι.    
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Στον ν. 4308/2014 δεν γίνεται αναφορά στις χρηματοοικονομικές εγγυήσεις. Στο πλαίσιο αναζήτησης ερμηνευτικής καθοδήγησης που προβλέπεται από την παράγραφο 7 του άρθρου 17 του ίδιου νόμου, σύμφωνα με τα Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Αναφοράς «συμβόλαιο χρηματοοικονομικής εγγύησης είναι ένα συμβόλαιο που προβλέπει
συγκεκριμένες πληρωμές από πλευράς του εκδότη για την αποζημίωση του κατόχου λόγω ζημίας που υπέστη από την ανικανότητα συγκεκριμένου οφειλέτη να καταβάλλει πληρωμές σύμφωνα με τους αρχικούς ή τροποποιημένους όρους ενός χρεωστικού τίτλου».

Για τον εκδότη το συμβόλαιο χρηματοοικονομικής εγγύησης καταχωρίζεται ως χρηματοοικονομική υποχρέωση όταν επέλθει το γεγονός της αθέτησης. Για την αρχική καταχώριση καθώς και τη μεταγενέστερη αποτίμηση των χρηματοοικονομικών υποχρεώσεων αυτών, δύναται να αναζητηθεί ερμηνευτική καθοδήγηση από τα σχετικά Δ.Π.Χ.Α., στο βαθμό που οι ρυθμίσεις των προτύπων αυτών είναι συμβατές με τον ν. 4308/2014, όπως προβλέπεται από την παράγραφο 7 του άρθρου 17 του ίδιου νόμου.
Στην περίπτωση του ερωτήματός σας, το γεγονός της αθέτησης τεκμηριώνεται, επιπροσθέτως, με την έκδοση της σχετικής διαταγής πληρωμής.

Το Σ.Δ.Λ.Π. κλήθηκε στο παρελθόν να υιοθετήσει την εξαίρεση από τις απαιτήσεις αποτίμησης του ΔΛΠ 39 των εγγυήσεων που χορηγούνται μεταξύ μητρικής και των θυγατρικών της καθώς και μεταξύ οντοτήτων υπό κοινό έλεγχο. Υποστηρίχθηκε ότι η απαίτηση καταχώρισης αυτών των συμβάσεων χρηματοοικονομικής εγγύησης στις ατομικές χρηματοοικονομικές καταστάσεις θα προκαλούσε δυσανάλογες δαπάνες σε σχέση με τα πιθανά οφέλη, δεδομένου ότι οι ενδοομιλικές αυτές συναλλαγές απαλείφονται κατά την ενοποίηση. Ωστόσο, για να αποφευχθεί η παράλειψη καταχώρισης σημαντικών υποχρεώσεων στις ατομικές χρηματοοικονομικές καταστάσεις, το Σ.Δ.Λ.Π. αποφάσισε να μην υιοθετήσει σχετική απαλλαγή. (ΔΛΠ 39.BC23C, ΔΠΧΑ 9.BCZ2.14). Συνεπώς, οι εταιρείες που εγγυώνται το δανεισμό μιας άλλης υπό κοινό έλεγχο εταιρείας, θα πρέπει να καταχωρίζουν την εγγύηση ως υποχρέωση στις ατομικές χρηματοοικονομικές τους καταστάσεις, εφόσον πληρούνται οι σχετικές προϋποθέσεις.
Κατά τη γνώμη μας, οι εγγυήτριες εταιρείες θα πρέπει, για την δέσμευση που έχει προκύψει από την αδυναμία των πιστούχων εταιρειών να εκπληρώσουν τις δανειακές τους υποχρεώσεις, να καταχωρίσουν στα βιβλία τους, υπό μορφή προβλέψεως το ποσό που κάθε μια εκτιμά ότι θα κληθεί να καταβάλει και όχι δανειακή υποχρέωση προς την τράπεζα για το σύνολο της υποχρέωσης. Συνεπώς, η χρήση του λογαριασμού «Μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις πληρωτέες στην επόμενη χρήση» για τις εγγυήτριες εταιρείες δεν είναι ενδεδειγμένη.
Όταν καθοριστεί ποια ή ποιες εκ των εγγυητριών εταιρειών δύνανται και θα αναλάβουν την αποπληρωμή του χρέους, τότε θα εγγράψουν σχετική υποχρέωση προς την Τράπεζα Χ από κατάπτωση εγγύησης το ποσό που κάθε μια θα αναλάβει να αποπληρώσει.

Δείτε ολόκληρη την 1223/2019 Γνωμ. του ΣΛΟΤ.Eδώ.