Ειδικότερα
. Σας κοινοποιούμε την υπ' αριθ. 218/2018 γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (Β' Τμήματος), η οποία έγινε δεκτή από τον Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων στις 17-01-2019, όπως προκύπτει από την επισημειωματική πράξη αυτού επί του σώματος της γνωμοδότησης.
[…] Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους γνωμοδότησε κατά πλειοψηφία ως εξής:
1. Επί του πρώτου ερωτήματος (καθιστώντας έτσι άνευ αντικειμένου την απάντηση στο τρίτο ερώτημα), ότι παράγει δεδικασμένο για τις οφειλές της εταιρίας «ΑΛ. Α.Τ.Ε.» (ήδη «ΑΧ. Α.Τ.Ε.»), που προέρχονται από την συμμετοχή της σε οποιαδήποτε κοινοπραξία και εμπίπτουν χρονικά στο πεδίο εφαρμογής της μεταξύ αυτής και των πιστωτών της καταρτισθείσας στις 28.11.2006 συμφωνίας του άρθρου 44 του ν.1892/1990, η οποία επικυρώθηκε με την με αριθ. 1217/2008 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, η δικαστική κρίση που διατυπώθηκε με τις αμετάκλητες με αριθ. 1674/2017 και 1675/2017 αποφάσεις του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης, με διαδίκους την εταιρία και το Ελληνικό Δημόσιο, ότι ο όρος 3.3.2.δ.4 (παράγραφος όγδοη) της συμφωνίας είναι εφαρμοστέος ως ειδικότερος έναντι του όρου 3.3.2.δ.2 αυτής, με αποτέλεσμα να αναγνωριστεί από το δικαστήριο ότι οι απαιτήσεις του Ελληνικού Δημοσίου κατά της εταιρίας από τη συμμετοχή της στην Κοινοπραξία «Θ.Α.Ε. - ΑΛ. Α.Τ.Ε. - Κ.Μ. Α.Τ.Ε.Β.Ε.» έχουν αποσβεστεί στο σύνολό τους και να διαταχθεί ή επιστροφή των καταβληθέντων, κατ' εφαρμογή του όρου 3.3.2.δ.2 της συμφωνίας, χρηματικών ποσών στην εταιρία ως αχρεωστήτως εισπραχθέντων από το Ελληνικό Δημόσιο.
2. Επί του πρώτου σκέλους του δεύτερου ερωτήματος, ότι, ως εκ τούτου, οφείλει η Φορολογική Διοίκηση να εφαρμόζει στο εξής τον όρο 3.3.2.δ.4 και όχι τον όρο 3.3.2.δ.2 της ανωτέρω συμφωνίας για τις οφειλές της εταιρίας προς το Δημόσιο από τη συμμετοχή της σε οποιαδήποτε κοινοπραξία.
3. Επί του δεύτερου σκέλους του δεύτερου ερωτήματος, ότι γεννάται υποχρέωση επιστροφής όποιων ποσών έχουν, κατ' εφαρμογή του όρου 3.3.2.δ.2 της συμφωνίας, καταβληθεί από την εταιρία, σύμφωνα με τη με αριθ. 382/2013 γνωμοδότηση Ν.Σ.Κ., καθώς και εκείνων, για τα οποία δεν έχει ασκηθεί προσφυγή, υπό την προϋπόθεση, όμως, ότι οι σχετικές απαιτήσεις της εταιρίας δεν έχουν υποπέσει σε παραγραφή.
Συνεπώς, κατ' εφαρμογή των ανωτέρω, γίνονται δεκτά τα ακόλουθα:
1. Το ζήτημα ερμηνείας και εφαρμογής όρου δικαστικά επικυρωμένης συμφωνίας εταιρείας με τους πιστωτές της (σύμφωνα με το άρθρο 44 του ν.1882/1990), που κρίνεται παρεμπιπτόντως από το διοικητικό δικαστήριο της ουσίας, προκειμένου να επιλυθεί το κύριο, διοικητικής φύσης, ζήτημα της τύχης των οφειλών προς το Ελληνικό Δημόσιο από αιτία δημοσίου δικαίου (φόρους κλπ), καθίσταται και αυτό ζήτημα διοικητικής φύσης, με συνέπεια από την απόφαση του διοικητικού δικαστηρίου που το κρίνει, να παράγεται δεδικασμένο.
2. Εξαιτίας του δεδικασμένου, οφείλει η Φορολογική Διοίκηση να εφαρμόζει στο εξής τους όρους της συγκεκριμένης συμφωνίας, κατά τον τρόπο που ήδη κρίθηκε από το διοικητικό δικαστήριο.
3. Γεννάται υποχρέωση επιστροφής όποιων ποσών έχουν καταβληθεί από την εταιρεία βάσει της συμφωνίας, κατά τρόπο διαφορετικό από τον οριζόμενο με τη δικαστική απόφαση, ακόμη και εκείνων για τα οποία δεν έχει ασκηθεί προσφυγή, υπό την προϋπόθεση ότι οι σχετικές απαιτήσεις της εταιρείας δεν έχουν υποπέσει σε παραγραφή.
Δείτε ολόκληρη την Ε.2015/2019.Εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου