ΣΤΕ 745/2018 ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ Η ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΕΨΕΩΝ ΤΩΝ ΕΠΙΣΦΑΛΩΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ ΤΟΥ Ν.3296/2004

Δημοσιεύθηκε η απόφαση του Σ.τ.Ε 745/2018 η οποία έκρινε αντισυνταγματική την αναδρομή  φορολόγηση των προβλέψεων των  επισφαλών απαιτήσεων του άρθρου 9 § 4 του Ν.3296/2004.
  Ειδικότερα
ΣτΕ Β΄ Τμ. 745/2018 επταμ. (παραπεμπτική στην επταμελή)
Φορολογικό δίκαιο – Συνταγματική αρχή της ασφάλειας δικαίου – Ανάγκη σταθερότητας του νομοθετικού πλαισίου περί επιβολής φόρων – Αρχή της μη αναδρομικότητας των φορολογικών νόμων (άρ. 78 παρ. 2 Σ.) – Μεταβολή φορολογικών διατάξεων περί επισφαλών απαιτήσεων
[...]

(Β) Με το άρθρο 5 παρ. 8 του ν. 3091/2002, μετά από επανειλημμένες τροποποιήσεις, επανήλθε το καθεστώς φορολόγησης των επισφαλών απαιτήσεων που ίσχυε προ του ν. 2065/1992, το οποίο στηριζόταν στην απόσβεση με την μέθοδο των οριστικών εγγραφών, και ταυτόχρονα ρυθμίστηκε το ζήτημα του σχηματισμού πρόβλεψης απόσβεσης επισφαλών απαιτήσεων από τις επιχειρήσεις με τις προγενέστερες του ν. 3091/2002 διατάξεις, ήτοι σύμφωνα με το σύστημα που είχε εισαχθεί, κατά βάση, με το ν. 2065/1992 – Όμως, σε σύντομο χρόνο ο νομοθέτης μετέβαλε άποψη και με το άρθρο 9 παρ. 3 του ν. 3296/2004 επανήλθε το σύστημα που ίσχυε προ του ν. 3091/2002 και με την παρ. 4 του ίδιου άρθρου 9 επιβλήθηκε στις ημεδαπές ανώνυμες εταιρείες η υποχρέωση να καταβάλουν φόρο εισοδήματος επί της ήδη σχηματισθείσας (έως τις 31.12.2002) πρόβλεψης απόσβεσης επισφαλών απαιτήσεων, η οποία εμφανιζόταν στον λογαριασμό 44.11 «Προβλέψεις για επισφαλείς απαιτήσεις» του πρώτου ισολογισμού που θα συνέτασσαν μετά τις 31.12.2004, λόγω μη επαλήθευσης των προβλέψεων για επισφαλείς απαιτήσεις και η οποία, έως τότε, παρέμενε αφορολόγητη – Η εν λόγω διάταξη, ανεξαρτήτως του αν με αυτή θεσπίζεται φορολογικός συντελεστής (25%) μικρότερος των γενικώς ισχυόντων στη φορολογία εισοδήματος, συνιστά αναδρομική επαχθή μεταβολή του φορολογικού καθεστώτος των εταιρειών στις οποίες αναφέρεται, διότι επιβάλλεται φόρος εισοδήματος επί ύλης, η οποία, κατά τον σχηματισμό της και μέχρι τη θέσπιση της επίμαχης διάταξης, προβλεπόταν ως αφορολόγητη, αφού σε φόρο εισοδήματος υπέκειτο, κατ’ εξαίρεση, μόνο το τυχόν υπερβαίνον το εκάστοτε ισχύον ανώτατο όριο σχηματισμού πρόβλεψης ποσό, το οποίο όμως αφαιρείτο από το συνολικό ποσό της πρόβλεψης, με αποτέλεσμα το απομένον ποσό στον ειδικό λογαριασμό 44.11 «Προβλέψεις για επισφαλείς απαιτήσεις» να μην υπόκειται σε φόρο εισοδήματος – Ως εκ τούτου η ως άνω διάταξη αντίκειται στην αρχή της ασφάλειας δικαίου, που πρέπει να διέπει τις σχέσεις του Κράτους με τους φορολογούμενους, αλλά και στην εξειδικεύουσα την αρχή αυτή διάταξη του άρθρου 78 παρ. 2 του Συντάγματος, καθότι επιβάλλει φόρο σε πρόβλεψη, η οποία όχι μόνον σχηματίσθηκε σε χρόνο προγενέστερο του προηγουμένου της δημοσιεύσεως του ν. 3296/2004 έτους, αλλά ήταν κατ' αρχήν και αφορολόγητη υπό το ισχύον, κατά τον σχηματισμό της, νομοθετικό καθεστώς [παραπομπή της υπόθεσης στην επταμελή σύνθεση]

  Δείτε την 745/2018 απόφαση του Σ.τ.Ε  Εδώ.
  πηγή  humanrightscaselaw