ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 12 και 13 του Ν 4308/2014 (ΕΛΠ), το εισιτήριο παροχής δικαιώματος παρακολούθησης θεαμάτων, αποτελεί αυτοτελές στοιχείο λιανικής πώλησης (παροχής) υπηρεσιών. Ενσωματώνει επομένως, για τον κάτοχό του, την απόκτηση δικαιώματος λήψης υπηρεσίας, κατά τον χρόνο έκδοσής του.
Εξ άλλου, βάσει της παρ. 12 του άρθρου 8 του ως άνω νόμου,
εξ αντιδιαστολής συνάγεται, ότι η πώληση για λογαριασμό τρίτου, είναι εφικτή
μόνο αν πρόκειται για αγαθά και όχι για υπηρεσίες.
Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι δεν δύναται να νοηθεί «διακίνηση»
παραστατικού στοιχείου, ως αγαθού. Δηλαδή, δεν μπορεί να εκδοθεί παραστατικό
(τιμολόγιο) που να αναφέρει ως διακινούμενο / πωλούμενο αγαθό, ένα άλλο
παραστατικό (εισιτήρια).
Συνεπώς, οι παραπάνω κινήσεις λογαριασμών που αναφέρετε, δεν
έχουν ως βάση διακινούμενο / πωλούμενο αγαθό και εξ αυτού του λόγου, δεν
μπορούν να υλοποιηθούν.
[...]
Δείτε ολόκληρη την 2376/2018 Γνωμ του ΣΛΟΤ. Eδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου