* Το άρθρο δημοσιεύεται στο Περιοδικό Λογιστής του Οκτωβρίου 2014Αρθρο
Του Δημητρίου Κ. Αδαμόπουλου
πρώην Δ/ντή Τελών και Ειδικών Φορολογιών Υπουργείου Οικονομικών
Ι.
Γενικά περί φοροαποφυγής
Σε γενικές γραμμές, με τον όρο «φοροαποφυγή»
νοούμε τις περιπτώσεις, κατά τις οποίες, λόγω των κενών του νόμου, αφήνεται η
δυνατότητα αποφυγής του φόρου, υπό την έννοια ότι ο φορολογούμενος επωφελείται
των ατελειών του νόμου, χωρίς να διαπράττει παράβαση.
ΙΙ.
Οι ρυθμίσεις του άρθρου 38 του Ν. 4174/2013
Με το άρθρο 38 του Ν. 4174/2013 (ΦΕΚ Α΄
170/26-07-2013), όπως αυτό αντικαταστάθηκε με την παρ. 12 του άρθρου 46 του Ν.
4223/2013 (ΦΕΚ Α΄ 287/31-12-2013), γίνονται σημαντικές ρυθμίσεις στην
προσπάθεια αντιμετώπισης ή περιορισμού του φαινομένου της φοροαποφυγής.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τη διάταξη της
παρ. 1 του άρθρου αυτού, «κατά τον προσδιορισμό φόρου η φορολογική Διοίκηση
δύναται να αγνοεί κάθε τεχνητή διευθέτηση ή σειρά διευθετήσεων που αποβλέπει σε
αποφυγή της φορολόγησης και οδηγεί σε φορολογικό πλεονέκτημα. Οι εν λόγω
διευθετήσεις αντιμετωπίζονται για φορολογικούς σκοπούς με βάση τα
χαρακτηριστικά της οικονομικής τους υπόστασης».
Στις επόμενες παραγράφους του άρθρου
αυτού, δίνεται αναλυτικά η έννοια της διευθέτησης για τους σκοπούς της ανωτέρω
παραγράφου 1, και οι στόχοι που πρέπει να αποβλέπει μια διευθέτηση για να
εφαρμοσθούν τα οριζόμενα στην παρ. 1. Ειδικότερα, για τη συνδρομή των
προϋποθέσεων εφαρμογής των οριζομένων στη διάταξη της παρ. 1 εξετάζεται εάν
συντρέχει μία ή περισσότερες από τις καταστάσεις που περιγράφονται αναλυτικά
στην παρ. 3 του άρθρου αυτού. ........
Δείτε ολόκληρο το άρθρο του κ. Δ. Αδαμόπουλου.
https://docs.google.com/file/d/0BzoIdHD7-U3pNHhURFkyWWtNOG8/edit
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου