Με την διάταξη του άρθρου πέμπτου
κεφ. Β΄ παρ. 2.α. του πρόσφατου Νόμου 4079/20-09-2012 (ΦΕΚ 180 Τεύχος Α΄)
προστίθενται στο τέλος της παρ. 2 του άρθρου 66 του Κ.Δ.Δ. (Ν. 2717/1999) οι
λέξεις:
«2.α. Στο τέλος της παραγράφου 2 του άρθρου 66 του ν.
2717/1999 (Α΄ 97) προστίθενται λέξεις ως εξής:
«και στις φορολογικές και τελωνειακές προσφυγές εν γένει τριάντα (30) ημερών που αρχίζει όπως ορίζεται στην προηγούμενη παράγραφο.»
«και στις φορολογικές και τελωνειακές προσφυγές εν γένει τριάντα (30) ημερών που αρχίζει όπως ορίζεται στην προηγούμενη παράγραφο.»
β. Οι ρυθμίσεις της παραγράφου αυτής καταλαμβάνουν πράξεις που
εκδίδονται ή παραλείψεις που συντελούνται μετά τη δημοσίευση του
παρόντος νόμου.
Όπως είναι διατυπωμένη η διάταξη αυτή αναφέρεται στην ειδική προθεσμία του άρθρου 64 § 2 του ίδιου Κώδικα που αναφέρεται σε προσφυγές που ασκεί η Διοίκηση υπέρ του Δημοσίου, κατά πράξεων των φορολογικών οργάνων.
Όπως είναι διατυπωμένη η διάταξη αυτή αναφέρεται στην ειδική προθεσμία του άρθρου 64 § 2 του ίδιου Κώδικα που αναφέρεται σε προσφυγές που ασκεί η Διοίκηση υπέρ του Δημοσίου, κατά πράξεων των φορολογικών οργάνων.
Στους νομικούς κύκλους και στα
ενδιαφερόμενα φορολογικά γραφεία έχει δημιουργηθεί σύγχυση, με δημοσιεύματα σε
ιστοσελίδες κ.λπ., ότι ενδεχομένως με την συμπληρωματική αυτή διάταξη αλλάζει από
20/09/2012 η βασική προθεσμία άσκησης προσφυγής [από εξήντα (60) ημέρες σε
τριάντα (30)] που προβλέπεται από την § 1 του άρθρου 66 του Κ.Δ.Δ. (Ν.
2717/1999).
Όμως κατά τη γνώμη μας, εάν ο
νομοθέτης της διάταξης αυτής σκόπευε να αλλάξει την τελευταία αυτή προθεσμία,
θα έπρεπε η νέα διάταξη να αναφέρεται στην § 1 του άρθρου 66 και όχι στην § 2
που έχει τεθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου