14.1.2012. Από την Γνώμη της ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗΣ
Δουλειές του ποδαριού (σελίδα 48 )
Στο υπουργείο Οικονομικών βέβαια έχουν χάσει το μέτρο προ πολλού, ή μάλλον πιστεύουν πλέον, το λανθασμένο, ότι... παν μέτρον άριστον! Δυστυχώς όλα στο πόδι καμωμένα, πρόχειρες λύσεις για να φύγει από πάνω μας το πρόβλημα. Να πετάξουμε την μπάλα στην εξέδρα. Ενα χαρακτηριστικό και επίκαιρο παράδειγμα είναι με το φορολογικό πιστοποιητικό που οφείλουν στο εξής να έχουν όλες οι μεγάλες επιχειρήσεις και το οποίο εκδίδεται από ιδιωτικές εταιρείες ορκωτών λογιστών.Το υπουργείο φρόντισε δηλαδή να «πετάξει» το μπαλάκι για τους ελέγχους, που δεν μπορούσε να κάνει, στους ιδιώτες - ελεγκτές που έχουν πλέον όλη την ευθύνη και με αυστηρές κυρώσεις, αφήνοντας όμως ένα μεγάλο κενό. Τις αμοιβές! Ομως ποια αμοιβή να ορίσεις σε έναν ιδιώτη - ελεγκτή όταν γνωρίζει ότι από ένα απλό λάθος μπορεί να βρεθεί και στη... φυλακή; Αλλά και σε ποια επιχείρηση θα πεις να πληρώσει όσο-όσο έναν ελεγκτή, γιατί πρώτα απ' όλα εσύ -ως κράτος- δεν μπορείς να την ελέγξεις; Ή θα την υποχρεώσεις να έχει το πιστοποιητικό γιατί διαφορετικά θα «φάει» πρόστιμο έως και 100.000 ευρώ;Αν κάποιος πάλι πιστεύει ότι έχει ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του πρέπει να πληρώσει, ακόμη και ιδιώτη, για να το αποδείξει; Και φυσικά είμαστε υπέρ της ελεύθερης οικονομίας και του ελεύθερου ανταγωνισμού. Ομως πρέπει να υπάρχει ένα… μέτρο, για να μην οδηγηθούμε και πάλι σε ακραίες καταστάσεις. Με τον τρόπο που θεσπίστηκε από το υπουργείο, υπάρχει κίνδυνος οι επιχειρήσεις να κατηγορούν τις ελεγκτικές εταιρείες ότι ζητούν υπερβολικές αμοιβές, οι δε ελεγκτές τις επιχειρήσεις ότι προσπαθούν να αποφύγουν τον έλεγχο.Στο τέλος μάλιστα, επειδή στην Ελλάδα ζούμε, θα βρεθούν όλοι μπλεγμένοι, αφού κάποιο «αρρωστημένο» μυαλό θα σκεφτεί ότι το κράτος δεν εισπράττει φόρους γιατί οι επιχειρήσεις τα έχουν κάνει «πλακάκια» με τους ελεγκτές που βγάζουν τα πιστοποιητικά έναντι παχυλών αμοιβών, για να λαδώσουν όλο το «σύστημα» και οι παρανομούντες να μένουν στο απυρόβλητο μακριά από τους ελέγχους.Ούτε το κράτος μπορεί να αναθέτει εν λευκώ στους ιδιώτες τον έλεγχο των επιχειρήσεων, ούτε να υποχρεώνει τις επιχειρήσεις να έχουν καλά και ντε το φορολογικό πιστοποιητικό επιβάλλοντας υπέρογκα πρόστιμα, αλλά ούτε και οι επιχειρήσεις να γλιτώνουν από τον έλεγχο.Ενα κράτος που σέβεται τους πολίτες πρέπει ακριβώς να φροντίζει να δίνει λύσεις, αλλιώς δεν έχει λόγο ύπαρξης. Να καθορίζει τα όρια, να είναι όλα ξεκάθαρα για να μην υπάρχουν παρερμηνείες. Οι χειρισμοί πρέπει να είναι πάντα λεπτοί και με γνώση της πραγματικής κατάστασης της αγοράς. Χρειάζεται να δοθεί έδαφος στην ιδιωτική πρωτοβουλία, για να μπορέσει η χώρα να γλιτώσει από τα «γρανάζια» της κρατικής μηχανής. Ομως όταν οι όροι του παιχνιδιού ορίζονται ακόμη από το κράτος, οι στρεβλώσεις διατηρούνται και μεταφέρονται και η κακοδαιμονία διαιωνίζεται.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΡΟΣ - gkouros@naftrmporiki.gr
Δουλειές του ποδαριού (σελίδα 48 )
Στο υπουργείο Οικονομικών βέβαια έχουν χάσει το μέτρο προ πολλού, ή μάλλον πιστεύουν πλέον, το λανθασμένο, ότι... παν μέτρον άριστον! Δυστυχώς όλα στο πόδι καμωμένα, πρόχειρες λύσεις για να φύγει από πάνω μας το πρόβλημα. Να πετάξουμε την μπάλα στην εξέδρα. Ενα χαρακτηριστικό και επίκαιρο παράδειγμα είναι με το φορολογικό πιστοποιητικό που οφείλουν στο εξής να έχουν όλες οι μεγάλες επιχειρήσεις και το οποίο εκδίδεται από ιδιωτικές εταιρείες ορκωτών λογιστών.Το υπουργείο φρόντισε δηλαδή να «πετάξει» το μπαλάκι για τους ελέγχους, που δεν μπορούσε να κάνει, στους ιδιώτες - ελεγκτές που έχουν πλέον όλη την ευθύνη και με αυστηρές κυρώσεις, αφήνοντας όμως ένα μεγάλο κενό. Τις αμοιβές! Ομως ποια αμοιβή να ορίσεις σε έναν ιδιώτη - ελεγκτή όταν γνωρίζει ότι από ένα απλό λάθος μπορεί να βρεθεί και στη... φυλακή; Αλλά και σε ποια επιχείρηση θα πεις να πληρώσει όσο-όσο έναν ελεγκτή, γιατί πρώτα απ' όλα εσύ -ως κράτος- δεν μπορείς να την ελέγξεις; Ή θα την υποχρεώσεις να έχει το πιστοποιητικό γιατί διαφορετικά θα «φάει» πρόστιμο έως και 100.000 ευρώ;Αν κάποιος πάλι πιστεύει ότι έχει ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του πρέπει να πληρώσει, ακόμη και ιδιώτη, για να το αποδείξει; Και φυσικά είμαστε υπέρ της ελεύθερης οικονομίας και του ελεύθερου ανταγωνισμού. Ομως πρέπει να υπάρχει ένα… μέτρο, για να μην οδηγηθούμε και πάλι σε ακραίες καταστάσεις. Με τον τρόπο που θεσπίστηκε από το υπουργείο, υπάρχει κίνδυνος οι επιχειρήσεις να κατηγορούν τις ελεγκτικές εταιρείες ότι ζητούν υπερβολικές αμοιβές, οι δε ελεγκτές τις επιχειρήσεις ότι προσπαθούν να αποφύγουν τον έλεγχο.Στο τέλος μάλιστα, επειδή στην Ελλάδα ζούμε, θα βρεθούν όλοι μπλεγμένοι, αφού κάποιο «αρρωστημένο» μυαλό θα σκεφτεί ότι το κράτος δεν εισπράττει φόρους γιατί οι επιχειρήσεις τα έχουν κάνει «πλακάκια» με τους ελεγκτές που βγάζουν τα πιστοποιητικά έναντι παχυλών αμοιβών, για να λαδώσουν όλο το «σύστημα» και οι παρανομούντες να μένουν στο απυρόβλητο μακριά από τους ελέγχους.Ούτε το κράτος μπορεί να αναθέτει εν λευκώ στους ιδιώτες τον έλεγχο των επιχειρήσεων, ούτε να υποχρεώνει τις επιχειρήσεις να έχουν καλά και ντε το φορολογικό πιστοποιητικό επιβάλλοντας υπέρογκα πρόστιμα, αλλά ούτε και οι επιχειρήσεις να γλιτώνουν από τον έλεγχο.Ενα κράτος που σέβεται τους πολίτες πρέπει ακριβώς να φροντίζει να δίνει λύσεις, αλλιώς δεν έχει λόγο ύπαρξης. Να καθορίζει τα όρια, να είναι όλα ξεκάθαρα για να μην υπάρχουν παρερμηνείες. Οι χειρισμοί πρέπει να είναι πάντα λεπτοί και με γνώση της πραγματικής κατάστασης της αγοράς. Χρειάζεται να δοθεί έδαφος στην ιδιωτική πρωτοβουλία, για να μπορέσει η χώρα να γλιτώσει από τα «γρανάζια» της κρατικής μηχανής. Ομως όταν οι όροι του παιχνιδιού ορίζονται ακόμη από το κράτος, οι στρεβλώσεις διατηρούνται και μεταφέρονται και η κακοδαιμονία διαιωνίζεται.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΡΟΣ - gkouros@naftrmporiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου